poprostumadusia.pl

blog o książkach, podróżach i Krakowie

Alt Sidebar
Random Article
Search
  • Podróże
  • Lifestyle
  • Książki
  • Jedzenie
  • Kraków
  • Rowerem
  • Podróże
  • Lifestyle
  • Książki
  • Jedzenie
  • Kraków
  • Rowerem

No Widgets found in the Sidebar Alt!

  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Kalina Jędrusik. Opowieść córki z wyboru” Aleksandra Wierzbicka, Mikołaj Milcke – recenzja

    15/09/2023 /

    Koniec lata, piękne słońce, delikatny zapach czereśni z bursztynem utrzymuje się w powietrzu - w takich oto warunkach przyszło mi czytać niezwykle piękną i ciepłą opowieść o Kalinie Jędrusik widzianą oczami jej córki z wyboru, jak określa samą siebie Autorka.…

    czytaj dalej
    By Madusia
  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Pamiętnik Magdy Kot” Karolina Lewestam, Anna Masłoń – recenzja przedpremierowa

    04/09/2023 /

    I zaczął się wrzesień - taki trochę przejściowy miesiąc między latem a jesienią. Żeby jak najdłużej utrzymać ten lekki wakacyjny klimat przychodzę dzisiaj ze świetną książką, która będzie miała swoją premierę w najbliższą środę. "Pamiętnik Magdy Kot" to brawurowe połączenie…

    czytaj dalej
    By Madusia
  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Dziennik rosyjski” Anna Politkowska – recenzja

    21/08/2023 /

    Gdybyście mogli przeczytać w tym roku tylko jedną książkę, to niech będzie to koniecznie "Dziennik rosyjski" Anny Politkowskiej. Kiedy za niecałe dwa miesiące staniemy przy urnach wyborczych i będziemy mogli zadecydować o kształcie polityki naszego kraju, niech z tyłu głowy…

    czytaj dalej
    By Madusia
  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Kołyski Rzeszy” Jennifer Coburn – recenzja

    16/08/2023 /

    Najbardziej lubię książki, w których fikcja miesza się z faktami. Nie zawsze są to udane mariaże, ale w większości podobają mi się te historie. "Kołyski Rzeszy" to właśnie jedna z tych historii, którą przeczytałam jednym tchem. Jennifer Coburn w swojej…

    czytaj dalej
    By Madusia
  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Dom Oriona” Julia Fiedorczuk – recenzja

    24/07/2023 /

    Są takie niepozorne książki, które w cienkich okładkach ukrywają ogromny ładunek emocjonalny, który podczas lektury tych raptem dwustu stron, rozsadza nas od środka. Takie właśnie odczucia towarzyszyły mi w trakcie lektury nowej powieści Julii Fiedorczuk "Dom Oriona". Zapewne taki odbiór…

    czytaj dalej
    By Madusia
  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Psia gwiazda. Kobiety z rodziny Wierzbickich” Katarzyna Ryrych – recenzja

    23/07/2023 /

    "Na pierwszy rzut oka widać było, że Malwina należy do tego rodzaju kobiet, które, jeśli postanowią sobie, że przeniosą górę - zrobią to. I jeśli do tej pory Malwina nie przeniosła żadnej góry, stało się tak wyłącznie dlatego, że nie…

    czytaj dalej
    By Madusia
  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Ukryty port” María Oruña – recenzja

    18/07/2023 /

    Lipiec upływa u mnie pod znakiem fantastycznych hiszpańskich kryminałów, co oznacza, że jest to wyjątkowo mocny czytelniczo miesiąc. Są to bowiem książki, które nigdy mnie nie zawodzą. I dokładnie tak było i tym razem, gdy sięgnęłam po lekturę "Ukrytego Portu"…

    czytaj dalej
    By Madusia
  • Książki

    Zaczytana Madusia: „Nieumarli” Dana Grigorcea – recenzja przedpremierowa

    10/07/2023 /

    Co może powstać z połączenia opowieści o postkomunistycznej Rumunii, jej najsłynniejszym władcy i wampirów? Czy takie połączenie w ogóle jest możliwe i czy ma to jakikolwiek sens? Zdecydowanie TAK! Na takie brawurowe połączenie zdecydowała się Dana Grigorcea w swojej książce…

    czytaj dalej
    By Madusia
2526272829

Kilka słów o mnie

książki.
podróże.

a w skrócie:
obecnie w Krakowie.
lat 37.
oczy niebieskie.

w razie pytań:
kontakt@poprostumadusia.pl

Tagi

andaluzja (16) andora (2) beskidy (2) bieszczady (4) chorwacja (24) czechy (5) galicja (6) grecja (2) góry (35) hiszpania (33) jaskinia (3) jezioro (11) jura (6) kantabria (1) kastylia - la mancha (8) kastylia-leon (1) korona gór polski (15) kraj basków (3) kujawsko-pomorskie (3) la rioja (2) lombardia (4) mazury (5) miasto (53) mierzeja wiślana (6) morawy (3) morze (37) pieniny (2) podlasie (2) podsumowanie (5) polska (63) premiera (82) recenzja (240) stolice europejskie (6) sudety (8) szlak orlich gniazd (3) słowacja (3) tatry (9) toskania (11) warmia (4) wiatraki (4) włochy (17) zamek (11) zapowiedzi (37) zea (5) żagle (18)

Archiwa

Meta

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

poprostumadusia

Jaka lektura towarzyszy Wam w ten pięknie chłodn Jaka lektura towarzyszy Wam w ten pięknie chłodny i pochmurny dzień? Do mnie dziś dotarła nowa powieść Katarzyny Fiołek i zaraz zamierzam się z nią przenieść prosto w Bieszczady. I chętnie bym rzuciła wszystko i naprawdę tam wyjechała. Ale zamiast wyjazdu - kolejna recenzja! 

„Nocny welon” Ewy Sobieniewskiej to poruszająca opowieść o żałobie, samotności i sile kobiecej solidarności, rozgrywająca się na tle burzliwej, pełnej niepokoju epoki – kilka lat po upadku powstania styczniowego. Jest to czas nasilonych represji zaborcy, który bezwzględnie tępi wszelkie oznaki polskości.

Wiktoria Łempicka, pani na Zielnej, nie potrafi pogodzić się z odejściem ukochanego męża. Dla niej Ksawery wciąż żyje – w myślach, w rozmowach prowadzonych nocami, w każdej codziennej decyzji. Ale życie, mimo bólu, toczy się dalej – jej czas zajmują obowiązki matki, opiekunki majątku i kobiety, która pod swój dach przygarnia wiejskiego chłopca. To wyjątkowo piękny wątek, który dostarczył mi zaskakująco dużo wzruszeń. 

Przede wszystkim jest to historia przepełniona  skrajnymi emocjami, trudnymi rozmowami i wieloma momentami wzruszenia – nie mam tu na myśli tylko Jędrka, mocno rozczulał mnie też Dominik. Ale to głównie opowieść o kobietach – silnych, dumnych i doświadczonych przez los. Każda z nich nosi własne rany, każda walczy o przetrwanie w świecie, który nie wybacza słabości. To ciągle jest świat, w którym kobieta nie ma równoprawnej pozycji jak mężczyzna, a pochodzenie ciągle odgrywa ważną rolę. 

„Nocny welon” to nie tylko poruszająca saga – to także fascynujący obraz tamtych czasów, z ich konwenansami, lękiem i grozą, kiedy nie wiadomo było, co przyniesie kolejny dzień. Ale to także historia z zaskakującymi zwrotami akcji, które potrafią odmienić całe życie w jednej chwili. Polecam!

Szersza recenzja czeka na blogasku, a powstała we współpracy z @wydawnictwolira 

#recenzjaksiążki #czytamirecenzuję #czytajpolsko #czytampolskieksiążki #czytampolskichautorów #zdjeciedlaksiazki #ksiazkoholizm #czytaniejestsuper #polskiebookstagramy #polskibookstagram #recenzentkaksiążek #bookstagrampl
Byliście kiedyś w Wenecji? Albo chcecie do niej Byliście kiedyś w Wenecji? Albo chcecie do niej pojechać? Zdecydowanie jest miasto o wielu obliczach - jedni ją kochają, inni omijają szerokim łukiem. Ale nocą, gdy ucichnie turystyczny zgiełk, odsłania swoją prawdziwą duszę…

„Mistrzyni szkła” Tracy Chevalier przenosi nas właśnie do tej magicznej Wenecji i na Murano – wyspę, gdzie od wieków rodzi się sztuka tworzenia szkła.

Jest to historia życia Orsoli Rosso, która wbrew wszystkim zakazom i tradycji sięga po to, co zarezerwowane wyłącznie dla mężczyzn. W świecie, w którym kobietom przypisano wyłącznie rolę córek, żon i matek, Orsola marzy o czymś więcej. O szkle. O wolności.

Jej losy splatają się z historią samej Wenecji – od potęgi handlowej po współczesny turystyczny symbol. Książka oczarowuje niczym szklany koralik w słońcu – opowieść płynie niespiesznie, ale hipnotyzuje od pierwszej strony. Jestem szczerze oczarowana.

„Mistrzyni szkła” to piękna powieść o odwadze, pasji i magii tworzenia. Z całego serduszka polecam rozsmakować się w historii Orsoli i dać się porwać niepowtarzalnej weneckiej magii. Książka jest także hołdem dla niezwykłej sztuki szklarzy z Murano, których wyroby zachwycały cały świat. I ciągle to robią, czego dowodem jest błękitne serduszko, które często się u mnie pojawia.

Szersza recenzja czeka na blogasku, a powstała we współpracy z @wydawnictwo_swiatksiazki 

#bookofthemonth #recenzjaksiążki #czytam #recenzentkaksiążek #recenzencirecenzują #ksiazkanadzis #ksiazkowelove #książkoholizm #polskiebookstagramy #polishbookstagram #bookstagrammerka #booksbooksbooks #bookstagrampl
Jak czytelniczo minął Wam czerwiec? U mnie całk Jak czytelniczo minął Wam czerwiec? U mnie całkiem zgrabnie - szesnaście papierowych książek plus trzy ebooki - i po raz kolejny był to naprawdę udany miesiąc.

Ciężko wybrać jeden tytuł z całej tej plejady, ale tak najmocniej w głowie utkwiło mi „Camino”, którego recenzję bardzo chętnie czytacie na blogasku. Chociaż tam króluje nowa Chyłka.💜

Spokojnego dnia! Samych wzlotów, nie upadków.😆

#bookmorning #bookstagrampolska📚 #podsumowaniemiesiąca #książkoholiczka #ksiazkowelove #czytajpolsko #czytamboodtegorośniemózg #polskiebookstagramy #polskibookstagram #somanybookssolittletime #przeczytane #czytambolubię #kochamczytac #książkara #sparklybookclub
I jak nastroje po poniedziałku? Ja weszłam w now I jak nastroje po poniedziałku? Ja weszłam w nowy tydzień z impetem, gdy zaplątałam się we własne spodnie i zaliczyłam bliskie spotkanie trzeciego stopnia z kostką brukową. Liczę, że teraz już będzie tylko lepiej.

„Morderca w gumiakach. Historia największego polskiego seryjnego zabójcy” to reportaż, który wciąga od pierwszych stron i przeraża tym, jak blisko zło potrafi się ukrywać. Aż ciężko było mi w trakcie lektury uwierzyć, że to wszystko wydarzyło się naprawdę, bowiem mimo kilkunastu lat działalności mężczyzny, nigdy wcześniej o nim nie słyszałam. 

Bohaterem jest Tadeusz Grzesik – bez nałogów, oddany rodzinie, spokojny mieszkaniec województwa świętokrzyskiego, a jednocześnie bezwzględny szef gangu zabójców kantorowców. Człowiek, który latami wymykał się wymiarowi sprawiedliwości, bo nie działał jak typowy gangster: zero ostentacji, zero brawury, tylko precyzja, plan i zimna krew. Nie lubił brudzić sobie rąk, od tego miał ludzi, ale gdy oni zawodzili, nie wahał się ani chwili, by dokończyć robotę. Bez zbędnych emocji. 

Maciej Kuciel wykonał tytaniczną pracę, analizując cztery (!) procesy Grzesika, rozmawiając z dziesiątkami osób i składając to w mocny, rzetelny reportaż. To książka, która nie tylko odkrywa kulisy jednej z najmroczniejszych historii polskiej kryminalistyki, ale też pokazuje słabości systemu – brak funduszy, chaos lat 90. i układy, które umożliwiły mu długo działać bezkarnie.

„Morderca w gumiakach” to wyjątkowy, rzetelny reportaż, od którego naprawdę ciężko się oderwać. Jeśli nie znacie tej historii, a jest bardzo duża szansa, że tak właśnie jest, to koniecznie musicie ją nadrobić. Nie będziecie żałować!

Szersza recenzja czeka już na blogasku, a powstała we współpracy z @wydawnictwootwarte 

#czytanieuzależnia #czytamreportaże #recenzentka #czytelniczka #książkara #takczytam #czytampolskichautorów #czytajpolsko #polskiebookstagramy #polskibookstagramer #czytamirecenzuję #książkoholiczka #sparklybookclub #zdjeciedlaksiazki #kochamczytac #bookobssesed
Jak Wam minął weekend? U mnie całkiem miło, al Jak Wam minął weekend? U mnie całkiem miło, ale zupełnie nie czuję się gotowa na wyzwania najbliższego tygodnia - chętnie bym jeszcze ze dwa dni się beztrosko poleniła. Liczę jednak, że wkrótce nadejdzie taki czas.

Lena Silewicz powraca! Znana z „Kolekcjonera Lalek” niepokorna sierżantka wkracza w kolejne śledztwo, tym razem pod przykrywką w mrocznych Karkonoszach – miejscu, które ostatnio króluje w polskich kryminałach. Czekam na jakąś kooperację @katarzynabonda @wojciechchmielarz @zagubionywkarkonoszach 💜

Nudna praca w szkole mundurowej, w której Siela prowadzi kilka lekcji, nabiera temat, gdy poznaje uczennicę, która cudem uniknęła śmierci na torach. Okazuje się, że to nie pierwszy taki przypadek w okolicy, która skrywa naprawdę wiele tajemnic. Siela, wiedziona prawdziwym instynktem śledczego, zaczyna drążyć ten wątek, szybko odkrywając, że to zaledwie początek…

Katarzyna Bonda serwuje historię mroczną, gęstą od wątków i tajemnic, zawiłą jak pajęczyna, ale niesamowicie wciągającą. Każdy szczegół ma znaczenie, a atmosfera dusznego, małego miasteczka potrafi przyprawić o dreszcze.

Cieszę się, że na pomoc Lenie przybywa Noa – podcaster znany z pierwszego tomu, który ponownie miesza w życiu kobiety, jednocześnie wnosząc do tej dusznej opowieści odrobinę lekkości. Lubię ten rodzaj chemii między bohaterami, to jeden z radosnych promyczków tej przygnębiającej historii.

„Czarodziej śmierci” nie jest lekką rozrywką. To opowieść, która nie daje wytchnienia i pokazuje, że prawdziwe zło często czai się tuż obok, szczególnie że inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami!

Jeśli macie ochotę na mroczny kryminał z misternie skonstruowaną intrygą, sięgajcie bez wahania. Ale koniecznie zacznijcie od „Kolekcjonera Lalek” – dopiero wtedy ta historia uderzy z pełną mocą. Zdecydowanie polecam!

Szersza recenzja czeka na blogasku, a powstała we współpracy z @wydawnictwomuza 

#kącikniedzielnychrecenzji #recenzjaksiążki #takczytam #recenzentka #ksiazkara #czytelniczka #bookstagrammerka #polskiebookstagramy #czytaniejestsexy #katarzynabonda #wydawnictwomuza #czytamirecenzuję #recenzentkaksiążek #zdjeciedlaksiazki #czytajpolsko #czytampolskichautorów #czytaniemojapasja
Znacie komisarza Jakuba Mortkę? „Rytuał” jes Znacie komisarza Jakuba Mortkę? „Rytuał” jest siódmą odsłoną jego przygód i ach! - cóż to było za spotkanie. Z komisarzem nie sposób się nudzić!

Tym razem Wojciech Chmielarz zabiera nas w Karkonosze, gdzie za pięknymi krajobrazami kryją się lokalne legendy, niepokojące rytuały i mroczne sekrety.

Komisarz Jakub Mortka, który miał jedynie cieszyć się urlopem i... francuskim romansem, przypadkiem natrafia na porzucone zwłoki. Zanim jednak powiadomi policję, ciało znika, jego partnerka nagle postanawia wyjechać, a komisarz znajdzie się w samym środku koszmaru, w którym nic nie jest oczywiste.

Bestia z Izer, skarby z czasów wojny, sekty, narkotyki i duszna atmosfera małej karkonoskiej wioski, w której nikt nie jest bez skazy, a za zamkniętymi drzwiami czai się prawdziwe zło. Mortka znów musi zmierzyć się nie tylko z brutalną sprawą, ale i własnymi demonami.

„Rytuał” to idealne połączenie mrocznego kryminału, lokalnego kolorytu i skomplikowanych ludzkich relacji. Chmielarz jak zwykle tworzy gęstą, wciągającą historię, w której każdy szczegół ma znaczenie, a postaci mają swoje blizny, słabości i sekrety. Siódmy tom Mortki to kwintesencja chmielarzowości - tego absolutnie niepodrabialnegp stylu, który na przestrzeni lat wypracował autor, a dla mnie jest synonimem mrocznej, ciężkiej historii, którą czyta się jednym tchem. I to właśnie jest „Rytuał”.💜

Szersza recenzja czeka na blogasku, a powstała we współpracy z @wydawnictwo_marginesy 

#recenzjaksiążki #wojciechchmielarz #wydawnictwomarginesy #czytajpolsko #czytampolskichautorów #czytampolskieksiążki #czytamirecenzuję #zdjeciedlaksiazki #ksiazkanadzis #ksiazkanaweekend #czytaniejestsuper #książkoholiczka #polskiebookstagramy #polskibookstagram #bookstagrampolska
Zaobserwuj na Instagramie
madusia 2025 ©
  • Facebook
  • Instagram
Back to top